Ҳамватанони азиз! Мардуми шарифи маскуни кишвар рўзҳои мушкилро аз сар гузаронида истодааст. Ҳар рўзи шаб, хулоса як нафас мардуми шарифи Тоҷикистон аз мадди назари Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва махсусан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон канор намондааст.Тамоми чораю талош ба он равона гардидааст, ки шаҳрвандони мамалакат аз ин вируси пайдошуда наҷоту амон ёбанд.
Мусаллам аст, ки наҷоти ҳар кас дар дасти ўст, агар мо қонуну қоидаи санитария дар оила, ҷои кор ва умуман ҳама ҷо риоя кунем, то як андоза аз ин беморӣ наҷот хоҳем ёфт. То ба ин вақт доруву дармон муайян шуд, сафи табобатёфтагон ҳар рўз афзуда истодааст.
Он дурўғу овозаҳои беасос, воҳимаангезе, ки аз ҷониби «дўстони дар нохунак» аз хориҷи кишвар ва шабакаҳои иҷтимоӣ пахшу нашр мешаванд, асоси воќеӣ надоранд. Ба ҳар касу ҳар шахс гўш додан шарт нест, мақоли хубе аст: Гўш куну дам мазан… Инҳо он нафаронанд, ки барояшон амнияти миллату халқ, оромии кишвар арзише надорад. Онҳо танҳо манфиати хоҷагони худро иҷро карда, пули бедарду миёнро ба даст меоранд.
Ҳамватанони азиз, моро як имтиҳони ҷиддии зиндагӣ домангир аст. Дар ин имтиҳон дўсту душман аз ҳам кам фарқ мешаванд. Нозукбину оқилтар ва зираку ҳушёр будани мо ниҳоят зарур. Ба доми мухолифон наафтем, ҳамдигарро дастёру мададгор бошем.
Ин вирус ё баъзан «вабо» ҳам мегўянд, як бемории муқаррарист. Одамон ҳар рўз шифо ёфта истодаанд. Баъзан бемор як ҳаб ва ё як сўзандору нагирифта, шифо меёбад. Бо ҳамин андоза ин бемориро воҳима мекунанд, ки дурўғ аст.
Ба фикрам, инҳо он нафароне ҳастанд, ки пешрафту тараққиёт ва мутаҳиддии халқро дар гирди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва махсусан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон намехоҳанд, онҳо ба ҷои як тавсия аз таҷрибаи бою ғании ҷаҳонӣ баррасӣ кунанд, баръакс ақидаҳои нопоки худро аз тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ ба самъи мардум мерасонанд.
Каломи раббонӣ таҳлукаандозро бародари шайтони лаъин мегўянд.
Ба ақидаи банда бузургтарин аслиҳа дар ин марҳилаи ассос танҳо ва танҳо имони пок ва эътиқоди қавӣ аст. Таҳлуқаю воҳима ҳар ду моли шайтонанд.
Аз ин хотир, аз моли ҳароми шайтон худро дар канор гирему пайваста дар гирди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва махсусан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чун силсилаи фўлодин қарор гирем. Ин аст, роҳи наҷоти миллат.
Фурсатњои каме мондааст, аз ин варта халосӣ хоҳем ёфт, ҳамватанони азиз.
ҲЯизби Халќқии Демократии Тоҷикистон таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба халқ буд ва ҳамеша бо халқ мемонад. «Дар халқ будан, зи халқ берун ғалат аст».
Муроҷиатнома дар маҷлиси Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар ВМКБ аз 18.05 2020 қабул гардид.
МУРОҶИАТНОМАИ КУМИТАИ ИҶРОИЯИ ҲИЗБИ ХАЛҚИИ ДЕМОКРАТИИ ТОҶИКИСТОН ДАР ВИЛОЯТИ МУХТОРИ КЎҲИСТОНИ БАДАХШОН БА АЪЗОИ ҲИЗБ, ХАЙРХОҲОНИ ҲИЗБИ ХАЛҚИИ ДЕМОКРАТИИ ТОҶИКИСТОН ВА КУЛЛИ МАРДУМИ ШАРИФИ ВМКБ
